Brief van Damien uit de gevangenis (Frankrijk)

Terug den bak in: Een brief van Damien vanuit de gevangenis van Fleury-Mérogis (Frankrijk)

Damien werd op woensdag 7 december gearresteerd in Bretagne, beschuldigd van aanvallen tegen de Kamer van Koophandel, een Jaguar verkooppunt, en andere doelwitten van een demonstratie die op 14 april plaatsvond in de 10e en 19e dictricten van Parijs. Dit is zijn eerste brief sinds zijn borg geweigerd werd.

Ik schrijf vanuit Fleury, waar ik vastgehouden word in preventie opsluiting [1]. Aangezien de aanklachten tegen mij, zoals altijd, ongelofelijk saai en fantasieloos zijn, wil ik hier een andere vertelling aanbieden van deze wonderlijke rebelse lentenacht, geschreven door een paar ware liefhebbers van de wanorde, zodat mijn kameraden een waarheidsgetrouw en realistische voorstelling kunnen maken van wat ik zogezegd gedaan heb: “Rapportage over 14 april: hou de woede te lang in en ze barst open zoals het moet (http://cettesemaine.info/breves/spip.php?article1588&lang=fr)”[2].

Ik wil niet klagen, dus ik ga geen gedetailleerd verslag geven van mijn arrestatie, zo vergelijkbaar met de arrestaties die alle dagen plaatsvinden, hier en overal ter wereld. Dit gezegd zijnde, lijkt het toch belangrijk om een paar dingen te vermelden.

Tijdens de huiszoeking vonden de flikken anarchistische propaganda, namelijk enkele kranten, brochures, posters, pamfletten alsook een paar teksten die nog in vertaling waren. Ik heb geweigerd de paperassen over de huiszoeking en mijn aanhouding te ondertekenen

Nadat ik overgebracht werd naar het politiebureau in het 19e district, kon ik mijn advocaat niet bereiken. Ik heb geweigerd om vertegenwoordigd te worden door een andere, en dus werd mijn ondervraging gehouden zonder de aanwezigheid van een advocaat. Ik heb deze keuze gemaakt omdat mijn verklaring tegen de flikken op één lijn past: “Ik ben niet schuldig noch onschuldig. Ik ben een anarchist. Verder heb ik u niets te vertellen.”

Omdat ik weigerde een verklaring af te leggen, heb ik op dit moment geen idee welke bewijslast ze tegen me hebben. Deze knechten van de machtigen hebben me enkel verteld dat ze 8 DNA-stalen hebben die mijn genetisch profiel matchen, en ik weet –van het gezien te hebben- dat hun dossier over mij een baksteen bevat, zes of zeven centimeter dik.

Om meer informatie te krijgen zal ik moeten wachten tot mijn advocaat toegang krijgt tot het dossier en me komt opzoeken in de gevangenis. Ik heb hoe dan ook duidelijk gemaakt dat ik wil dat het hele proces en al mijn verklaringen beschikbaar gemaakt worden voor mijn kameraden, zodat ze er mee kunnen doen wat ze willen. Geen copyright, geen eigendom, en zonder de censuur van het bestuur van gelijk welke partij, zelfs de imaginaire [3].

Na een nacht te spenderen in de arrestatiecellen van het Parijse gerechtsgebouw, een soort van middeleeuwse kerker waar de flikken hun sadistische neigingen kunnen bevredigen, werd ik voor het gerecht geleid voor een onmiddellijk beknopt proces [4]. Aangezien mijn advocaat niet ter plaatse was, vroeg ik op het laatste moment voor een pro-deo advocaat in de hoop het proces uit te stellen.

De aanklager begon, zoals gewoonlijk, een hoop onzin te blaren terwijl ze grote gebaren maakte en vrij zelfzeker klonk. Ze beweerde, bijvoorbeeld, dat een residentieverklaring van een kameraad aanwezig in de kamer ontoelaatbaar was omdat er grammaticale fouten in de tekst stonden… En ze ging verder, vol zelfvertrouwen, over hoe –uiteraard- alle meningen respectabel zijn, ook het anarchisme, maar dat dat geen excuus is voor de daden waarvan ik beschuldigd word.

Ik moet toegeven dat, als deze clowns in hun zwarte toga’s geen macht hadden gehad over de levens van anderen, ze enorm goed zouden zijn om mee te lachen!

Maar totdat de gerechtshoven vernietigd zijn en de rechters naar de voor hen passende plaats gestuurd zijn (het circus), kunnen hen niet zomaar elke idiote gedachte dien hen te binnen schiet laten zeggen. Los van de fantasierijke beschuldigingen van de aanklager, is anarchisme geen mening, maar een aantal ideeën die samengaan met een aantal praktijken.

Aangezien dat waarvan ik beschuldigd word plaatsvond tijdens een sociale beweging die niet uit één massa bestond, wil ik duidelijk maken dat ik de humanitaire solidariteit van de vakbonden, of van gelijk welke pacifist of burgerbeweging die een bemiddelende rol speelt in de overdracht van macht, verwerp. Mijn enige verlangen is de medeplichtigheid van individuen in revolte die samenzweren in de schaduwen, ai ferri corti [5] met het bestaande en met de macht.

Mijn dank gaat uit naar de kamerade aanwezig tijdens mijn arrestatie, voor de waardigheid die ze toonde in de confrontatie met de pietlullige soldaten van de orde, en dank aan al mijn kameraden die zo snel reageerden. Jullie steun in de rechtzaal verwarmde mijn hart en gaf me veel kracht.

Maak je niet te veel zorgen over mij. De gevangenis is een wereld waarvan ik de sociale codes goed ken, na er enkele jaren gespendeerd te hebben. En zonder twijfel zal ik, tussen de ongewensten waar ik deel van uitmaak, enkele medeplichtigen vol van ideeën ontmoeten.

Because submission is never an option, because each individual act of revolt contains all the violence of social relations, because there remain countless stories to be written, across time and space, across the gray metropoles, inside and outside…

Omdat onderwerping nooit een optie is, omdat elke individuele daad van revolte al het geweld van de sociale relaties bevat, omdat er nog ontelbare verhalen geschreven moeten worden, doorheen tijd en ruimte, over de grijze metropolen heen, erbinnen en erbuiten…

… gaat de strijd verder.

December 14 2016

Damien Camélio
n° d’écrou 432888
MAH de Fleury-Mérogis (Bâtiment D5)
7, avenue des Peupliers
91705 – Sainte-Génevieve-des-Bois
Frankrijk, Aarde

Eindnoten:

[1] Voorarrest voor mensen die geen mogelijkheid tot borg krijgen.
[2] De tekst in de link is in het Frans, maar de kern is dat tijdens een betoging op 14 april, deel van de beweging tegen de nieuwe arbeidswetten (die een enorm sociaal verzet aanwakkerden het voorbije jaar, nvdv), een hele hoop spullen vernield werden, waaronder hotels, kunstgallerijen, supermarkten, auto’s, banken en in het bijzonder autowinkels. Mensen gingen een Jaguar garage binnen en vernielden zo veel auto’s als ze konden.
3] Een kleine steek richting de appelisten/tiqqunisten.
4] In Frankrijk zal de staat vaak proberen je proces te voeren binnen de paar dagen na je arrestatie.
5] “met getrokken dolken” (een verwijzing naar de invloedrijke insurrectionalistische tekst van dezelfde naam, nvdv).

This entry was posted in Damien, Frankrijk. Bookmark the permalink.